سازمانهای خیریه در جامعه ایرانی از اهمیت زیادی برخوردارند. از منظر اجتماعی خیریهها محلی هستند که افرادی خیرخواه و نیکاندیش با تعاون و همکاری در انجام دادن کارهای نیک و امور خیرخواهانه و خداپسندانه انسانیت را در عمل به منصه ظهور میرسانند.
سازمانهای خیریه در کمک و دستگیری از خانوادههای بیسرپرست، نیازمندان و ایتام جامعه با سازمانهای حمایتی دولتی از قبیل کمیته امداد و بهزیستی دارای نقش مکمل میباشند.
همچنین سازمانهای خیریه در گسترش عدالت اجتماعی و جبرانکننده خدمات عمومی از قبیل ساخت مدرسه و بیمارستان و غیره دارای همافزایی با بخش دولتی میباشند که این خود موجب توجه حاکمیت به نقش سازنده آنها گردیده است.
از طرفی امروزه سازمانهای مردمنهاد دارای نقش مفید و سازنده در بسیاری امور گردیدهاند که یا از توان و حوصله بخش دولتی خارج است و یا اصولاً نیازمند ماهیت مردمی برای پیشبرد اهداف خود است. اموری مثل محیطزیست، گردشگری، صنایعدستی، ورزشی، آموزش، امور بانوان و کودکان، ازدواج و جوانان، مشاوره اجتماعی، حمایت از بیماران خاص و دهها مورد دیگر که امروزه با نام سازمانهای مردمنهاد فعالیت میکنند؛ دارای شاکلهای غیردولتی و مردمی هستند و نقش مهمی در پویایی و سرزندگی جامعه ایفا میکنند.
تأمین مالی در مؤسسات خیریه

این شیوها که اخیراً موردتوجه خیریهها و سمنها قرار گرفته است شامل شیوههایی است که موجب استقلال مالی آنها میشود و آنها را از نوسانات کمکهای خیرین و تحت تأثیر قرار گرفتن اقداماتشان از این کموزیادی نجات میدهد.
هزینه جمع آوری کمکهای مردمی و عمر موسسه غیرانتفاعی با حمایتهای عمومی از موسسه، ارتباط مستقیم دارند و در مقابل، ارتباط ارزش موسسه با حمایتهای عمومی از آن، منفی است. ایجاد کسب و کار، فروش محصولات، فروش خدمات و اجاره دادن املاک از جمله شیوههای درآمدزایی است که در نتایج تحقیق به دست آمد.